Ekwiwalencja formalna koncentruje się wokół samego komunikatu – jego formy i treści. Zadaniem, jakie stawia sobie tłumacz jest tutaj oddanie formy i treści w możliwie dosłowny, a za razem zrozumiały sposób. Przekład wykonany w duchu ekwiwalencji formalnej często wymaga dodatkowych przypisów, które pozwolą czytelnikowi zrozumieć dosłownie przetłumaczone fragmenty tekstu, które zawierają elementy kultury zupełnie mu nieznane. Ekwiwalencję formalną nazywa się również ekwiwalencją strukturalną, ze względu na dążenie do osiągnięcia strukturalnego podobieństwa zarówno pod względem składni, jak i tematyki. Ekwiwalencja tego typu była początkowo uważana za jedyny prawidłowy sposób tłumaczenia Biblii, ponieważ istniało przeświadczenie, że każda zmiana na poziomie gramatycznym czy strukturalnym może prowadzić do zniekształcenia autentycznego przekazu Pisma Świętego. To samo miało miejsce w przypadku tłumaczeń technicznych, prawnych, które miały być tłumaczone wyłącznie literalnie. Dopiero czasy współczesne pozwoliły spojrzeć z innej perspektywy na teksty specjalistyczne i docenić znaczenie ekwiwalencji dynamicznej w tłumaczeniu tego typu tekstów.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Eugene_Nida